gəlmə

1. «Gəlmək»dən f. is. Bu məktubun gəlməsini; Gözləmişdir uzun-uzun. R. R..

2. is. Yerli olmayan, özgə yerdən, kənardan gələn; yad, özgə, qərib. <Xanburabi:> Bu kimi batil fikirlər gəlmələrin uydurmasıdır. Ç.. Yalnız arvadlar və gəlmələr çölə çıxırdı. M. C.. // Sif. mənasında. Gəlmə adam.